A que doe...

A campaña institucional en si é un tanto ridícula: agasallar cunhas zapatillas deportivas que sirvan para trotar e trotar rúas á procura dun piso. Pero máis ridículo aínda resulta o nome utilizado: kelifinder, combinación de argot xuvenil desfasado e un anglicismo. Os hispanistas (non confundir cos Hispanitas calzado:-) láianse e xa xurdiron críticas por este uso da linguaxe e certamente razón non lles falta. Igualiño ca cando se reclama que o inglés non invada a publicidade (Fortuna for you, Just do it... e americanadas desas). Historia vella xa sabida: o foráneo resulta máis atractivo.
Episodios así axudarán a que entendan mellor as queixas e demandas que se lanzan desde as "periferias lingüísticas"?? Porque a dor e os danos son os mesmos, ou non?