Galegolandia


Olladas con sorna, olladas con enfado, olladas ao exterior, olladas ao interior, olladas escépticas, olladas esperanzadoras, olladas que fan pensar, olladas para esquecer; olladas interrogantes; olladas declarativas; olladas exclamativas; olladas ao ar; olladas desde a terra; olladas de resignación; olladas de resistencia; olladas que non entenden; olladas que non se explican. Porque os “chascarrillos” son moitos e non todo vai ser perder falantes...

26.9.07

Lingua de gato


Existe a diglosia entre especies? Cóntovos o que este moucho puido presenciar logo de que llo contaran e lle custara o seu crelo: imaxinade unha señora maior, na franxa dos 65-70, xubilada e que vive de rendas (é caseira) nunha cidade galega. A súa orixe, porén, é aldeá. Isto é: se vivise na Coruña ben podería ser dalgún lugar de Boimorto ou Ordes, e se vivise en Vigo cadraríalle ser da Limia ou do Pereiro de Aguiar, por exemplos. A señora fala galego (segue a falar galego na cidade!!), aínda que quen sabe se ao longo da súa vida tivo outros comportamentos lingüísticos, pero o caso é que hoxe en día ao único ser que lle fala en castelán é ao seu gato.
Si, si, como o ledes... ao seu micho, ao seu felino doméstico... Cos netos lonxe, este é o destinatario dos seus bos días mañanceiros, das súas galletas do almorzo, das súas manías propias da idade e mais da súa diglosia.
Aviso a autores de futuras análises, enquisas e estudos sociolingüísticos: non vos esquezades de reparar na interacción lingüística dos galegos cos seus animais domésticos!!

3 Comments:

Enviar um comentário

<< Home