A quiniela dos apelidos

Certamente coñezo a pouca xente que galeguizara o seu apelido polo que unha campaña que o difunda non pode ser mala idea. Así coma cos nomes hoxe en día está bastante normalizado o asunto e o nomes galegos viñeron ampliar o repertorio onomástico, conseguiron por momentos estar de moda e co tempo se desprenderon de connotacións varias (non todos os Braises e Catuxas son fillos de nacionalistas nin falan galego), cos apelidos a historia é ben outra.

Parece impor máis galeguizar un apelido que un nome, facelo un só e non o resto dos parentes parece tirar para atrás e en ocasións non necesariamente é unha castelanización ou está é tan antiga e está tan asentada que non hai consciencia dela.
O que nunca entendín é que nos medios de comunicación galegos se lesen os Seijo, Tojeiro e demais á castelá e nunca á galega (pola contra si se lle galeguiza o nome a todo bípedo dende Méndez Romeu até o inmigrante venezolano que vive en Vigo e lle ardeu o salón por mor dun braseiro). Esa podería ter sido a primeira medida para pular polos apelidos galegos. Se cadra aínda se está a tempo de póla en marcha.
E para quen queira comprobar como vai o marcador entre formas propias versus formas castelanizadas pode comprobalo aquí: hai poucos empates, escasean as victorias caseiras e abundan as foráneas. Ou sexa que é un boleto dos que dá cartos :-)