Armas de tradución masiva (e II)

Cumpriría unha especie de manual de instrucións de como usar os tradutores automáticos, un manual de precaucións, pois o que sae do tradutor, non nos enganemos, galego galego non é. Todo o que sae dun tradutor automático precisa dun labor de postedición, precisa da man dun lingüista e é curioso que os que agora se apuntan tan dispostos ao da tradución automática seguramente son (ou foron) ben reacios a dispor no seu cadro de persoal dos servizos de especialistas.
Poñer tan abertamente ao dispor da xente ferramentas deste tipo sen ningunha outra explicación, pois non ten por que ser necesariamente bo. Pódese gañar en número de páxinas, pero nun galego que deixa moito que desexar e non todos os efectos teñen por que ser positivos. E este moucho advirte disto pois a Xunta que, todo hai que dicilo, dispón do mellor tradutor (por algo o chegaron a presentar en público até dúas veces) ten intención de abrir o seu emprego ao conxunto do funcionarado. Está por ver como se fará, mais así de entrada xa se me ocorre unha primeira consecuencia e risco: o funcionariado redactará na lingua na que pensa maioritariamente, daranlle ao trebello do tradutor automático e o texto irá como irá...